Στην περίπτωση που η κληρονομία είναι κατάχρεη, και ο κληρονόμος ουδένα συμφέρον έχει να την αποδεχθεί, ο νόμος του παρέχει τη δυνατότητα να την αποποιηθεί στο σύνολό της. Η αποποίηση της κληρονομίας, είναι η δήλωση του προσωρινού κληρονόμου ενώπιον του Ειρηνοδικείου ότι δεν επιθυμεί να καταστεί οριστικός κληρονόμος. Η προθεσμία αποποίησης της κληρονομίας είναι 4 μήνες από τη στιγμή που κάποιος πληροφορήθηκε ότι έχει καταστεί προσωρινός κληρονόμος (επαγωγή) λόγω διαθήκης ή κληρονομικής διαδοχής. Αν ο κληρονομούμενος είχε την τελευταία του κατοικία στο εξωτερικό ή αν ο προσωρινός κληρονόμος έμαθε ότι είναι κληρονόμος όταν εκείνος διέμενε στο εξωτερικό, τότε η προθεσμία αποποίησης είναι ένα έτος. Αποποίηση: Σύμφωνα με το άρθρο 1847 Α.Κ. ο κληρονόμος μπορεί να αποποιηθεί την κληρονομία μέσα σε προθεσμία τεσσάρων (4) μηνών από τότε που έμαθε την επαγωγή και το λόγο της. Αν ο κληρονομούμενος είχε την τελευταία κατοικία του στο εξωτερικό ή αν ο κληρονόμος έμαθε την επαγωγή όταν διέμενε στο εξωτερικό, η προθεσμία είναι ενός έτους. Κατά κανόνα οι ανωτέρω προθεσμίες αρχίζουν να μετρούν από το χρόνο θανάτου του κληρονομούμενου, εκτός ορισμένων εξαιρέσεων που ο θάνατος δεν περιήλθε εγκαίρως στη γνώση του κληρονόμου. Η αποποίηση κληρονομίας πραγματοποιείται με δήλωση στο γραμματέα του δικαστηρίου της κληρονομίας, δηλαδή στο Ειρηνοδικείο του τόπου κατοικίας του κληρονομούμενου. Για αποποίηση με αντιπρόσωπο απαιτείται ειδική πληρεξουσιότητα με συμβολαιογραφικό έγγραφο. Σε περίπτωση παρέλευσης της νόμιμης προθεσμίας για αποποίηση, η κληρονομία τεκμαίρεται ότι έχει γίνει αποδεκτή. Οποιαδήποτε αποποίηση γίνει εκπρόθεσμα θεωρείται άκυρη. Συνέπειες: Η αποδοχή ή αποποίηση είναι αμετάκλητη. Αν ο κληρονόμος αποποιηθεί την κληρονομία, η επαγωγή προς εκείνον που αποποιήθηκε θεωρείται ότι δεν έγινε. Η κληρονομιά επάγεται σε αυτόν που θα είχε κληθεί, αν εκείνος που αποποιήθηκε δεν ζούσε κατά το θάνατο του κληρονομούμενου. Το δικαίωμα για αποποίηση μεταβαίνει στους κληρονόμους του κληρονόμου. Αυτό σημαίνει ότι, αν ο κληρονόμος που αποποιείται έχει τέκνα, θα πρέπει στη συνέχεια να αποποιηθούν και αυτά. Σε περίπτωση που τα τέκνα είναι ανήλικα, απαιτείται άδεια του αρμόδιου Δικαστηρίου. Ο συγγενής που αποποιείται δεν έχει κανένα δικαίωμα στο ενεργητικό της περιουσίας του θανόντος, ούτε όμως μπορεί να ασκηθεί δικαστικώς σε βάρος του καμία αξίωση που στρέφεται κατά της κληρονομίας. Προθεσμία αποποίησης κληρονομίας από ανήλικο Όχι σπάνια, διατυπώνεται αναρμοδίως η θέση ότι η προθεσμία αποποίησης κληρονομίας δεν τρέχει σε βάρος ανηλίκων. Υφίσταται προφανώς σύγχυση εκ του γεγονός ότι οι ανήλικοι είναι από το νόμο κληρονόμοι με το λεγόμενο ευεργέτημα της απογραφής, πράγμα που σημαίνει ότι δεν ευθύνονται με την προσωπική τους περιουσία για τα χρέη της κληρονομιάς, για τα οποία «υπέγγυα» είναι μόνον αυτή η ίδια η κληρονομιαία περιουσία. Ο νόμος ορίζει ότι στην περίπτωση αυτή ο ανήλικος είναι κληρονόμος εξ απογραφής και δικαιούται να συντάξει την απογραφή της κληρονομιαίας περιουσίας (να καταγράψει, δηλαδή, το ενεργητικό και το παθητικό αυτής σε έκθεση που κατατίθεται στο αρμόδιο δικαστήριο της κληρονομίας) εντός ενός έτους από τότε που θα αποκτήσει πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα (δηλ. από την ενηλικίωσή του), αλλιώς χάνει το αναφερθέν ευεργέτημα. Έχει προκληθεί, λοιπόν, η παρανόηση ότι η προθεσμία αυτή αναφέρεται σε αυτήν καθαυτή την αποποίηση. Πρόκειται για λάθος. Η προθεσμία αποποίησης κληρονομίας τρέχει και κατά ανηλίκου. Αν παρέλθει άπρακτη, ο ανήλικος καθίσταται κληρονόμος. Απλώς, αν προσέξει και συντάξει απογραφή εντός έτους από την ενηλικίωσή του, τότε δεν χάνει το προνόμιο να μην ευθύνεται για τα χρέη του κληρονομούμενου και με την υπόλοιπη, εκτός της κληρονομίας περιουσία του. Οι συνέπειες της παρανόησης ενδέχεται να είναι οδυνηρές. Ανήλικοι καθίστανται κληρονόμοι χωρίς να το γνωρίζουν οι ίδιοι και οι γονείς τους (που νομίζουν ότι η προθεσμία αποποίησης ξεκινά με την ενηλικίωση), ξεχνούν να συντάξουν απογραφή όταν ενηλικιώνονται (ενδεχομένως διότι μεσολαβούν πολλά έτη ή γιατί έχουν αποβιώσει οι γονείς τους και δεν έχουν σχετική ενημέρωση οι ίδιοι οι ενηλικωθέντες κληρονόμοι) και ευρίσκονται κατάχρεοι, διότι ο κληρονομούμενος είχε ανεξόφλητες υποχρεώσεις που πλέον εκ του νόμου βαρύνουν τους ίδιους (ως απλούς και όχι εξ απογραφής κληρονόμους). Προθεσμία αποποίησης κληρονομίας από ανήλικο & αναστολή αυτής μέχρι να χορηγηθεί η σχετική άδεια Σύμφωνα με το άρθρο 1847 ΑΚ η προθεσμία μέσα στην οποία επιτρέπεται η αποποίηση κληρονομίας – είναι τέσσερις μήνες από τότε που ο κληρονόμος έμαθε την επαγωγή της κληρονομίας σε αυτόν και το λόγο της επαγωγής, ήτοι από τότε που έμαθε ότι είναι κληρονόμος.Επί διαθήκης η προθεσμία δεν ξεκινάει πριν από τη δημοσίευση της διαθήκης (ακόμη, δηλαδή, και αν ο κληρονόμος γνωρίζει την ύπαρξη και το περιεχόμενο της διαθήκης) – επεκτείνεται στο ένα έτος (με ίδια αφετηρία) στην περίπτωση που ο κληρονομούμενος είχε την τελευταία κατοικία τους στο εξωτερικό ή αν ο κληρονόμος έμαθε την επαγωγή όταν διέμενε στο εξωτερικό. Η προθεσμία αυτή, εφόσον ο νόμος δεν διακρίνει (1847, 1850 ΑΚ), τρέχει και κατά προσώπων ανίκανων προς δικαιοπραξία (258§1 ΑΚ), ήτοι και κατά ανηλίκων. Μάλιστα, πάγια η νομολογία δέχεται ότι τα γεγονότα της γνώσης της επαγωγής και του λόγου αυτής ερευνώνται στο πρόσωπο του νομίμου αντιπροσώπου του ανηλίκου. Συνεπώς, η προθεσμία αρχίζει να τρέχει για τον ανήλικο κληρονόμο από τότε που οι ασκούντες τη γονική μέριμνα έλαβαν γνώση της επαγωγής. Αναστέλλεται δε η προθεσμία αυτή κατά τη ρητή διατύπωση του άρθρου 1847§3 ΑΚ για τους ίδιους λόγους για τους οποίους αναστέλλεται και η παραγραφή, εφαρμοζομένων αναλόγως των διατάξεων του άρθρου 255 ΑΚ. Oι ανήλικοι κληρονόμοι δεν μπορούν να αποποιηθούν αυτοπροσώπως το κληρονομικό τους δικαίωμα, αφού δεν διαθέτουν δικαιοπρακτική ικανότητα (βλ. 128επ. ΑΚ). Οι γονείς που ασκούν τη γονική μέριμνα δεν μπορούν στο όνομα του ανηλίκου να αποποιούνται κληρονομία ή να παραιτούνται από τη νόμιμη μοίρα κληρονομίας που επάγεται στον ανήλικο χωρίς να έχουν πάρει προηγουμένως σχετική άδεια δικαστηρίου (1526 σε συνδ. με 1625 ΑΚ). Συνεπώς, η δικαστική άδεια αποτελεί απαραίτητο όρο για την ενεργοποίηση των εννόμων συνεπειών ορισμένων πράξεων (αποποίηση) που ενεργούνται από αυτόν που ασκεί τη γονική μέριμνα του ανηλίκου (1510, 1526 και 1625 ΑΚ). Η άδεια δίδεται με απόφαση του δικαστηρίου, το οποίο δικάζει κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (αρ.121 ΕισΝΑΚ), το οποίο εξετάζει αν η αποποίηση είναι προφανώς επωφελής ή αναγκαία για τον ανήλικο. Επομένως, από την υποβολή της αιτήσεως προς παροχή αδείας για αποποίηση κληρονομίας, που γίνεται για λογαριασμό ανηλίκου, και μέχρι δημοσιεύσεως της σχετικής αποφάσεως αναστέλλεται κατ’ άρθρον 255 εδ. α ΑΚ η προθεσμία προς αποποίηση λόγω ανωτέρας βίας, αφού η αποποίηση της κληρονομίας, που θα γίνει από το νόμιμο εκπρόσωπο του ανηλίκου, εξαρτάται από γεγονός μη δυνάμενον να αποτραπεί ακόμη και με τη λήψη μέτρων άκρας επιμέλειας εκ μέρους του αντιπροσώπου του ανηλίκου και δη από την παροχή αδείας εκ μέρους του δικαστηρίου, της οποίας μη υπαρχούσης δεν χωρεί νομοτύπως για τον ανήλικο αποποίηση κληρονομίας.